Israil 7-13 Kasım 2011

Şu sıralar THY bu memlekete uçan tek havayolu şirketi, Izmir-Tel Aviv bilet fiyatı 480 EURO, topu topu 2 saatlik mesafe, ulen New York'a bile 400 EURO ya uçulur bu mevsim diye içimden geçirip bir bardak soğuk su içerek yeni bir seyahat işine giriştim..

Tel Aviv uçağında yanımda bulgar göçmeni istanbulda yaşayan bir kadın oturuyordu. İlk oturduğumda pek türke benzemediğinden (siyah saçlı beyaz tenli güzel rus kızı tipi) bir göz selamı ile yerime oturdum. Yemekler dağıtılıncaya kadar da konuşmadık, o da benimle türk değilim diye konuşmamış. Neyse Bulgaristanın Shumen taraflarından göçmüş, kadın estetisyenmiş İstanbul'da, fırsat bu fırsat ben dedim "bu güzellik işi kadınların baş belası, kompleks yaratıyor bütün hayatları zindan oluyor makyaj,ağda, manikür, boya, kıyafet derken..." pek tumturaklı bir cevap veremedi bakımlı olmak gerekir falan dedi.. Nazareth de kuzeni varmış, bileti de o göndermiş ziyarete gidiyormuş. İndiğimizde kemerini açamadı yardım istedi heralde ilk kez uçağa biniyor diye düşündüm. Vedalaştık.

Uçağa binmeden geçen senelerde bir gezide tanıdığım Rina ile karşılaştık. İsrailli bir şirkette Çağrı Merkezlerinin kalitesini ölçmekle ilgili bir işi varmış, Türkiyedeki müşterilerinin işleri dolayısıyla sürekli gidip geliyormuş İstanbul'a, beni taksi ile Tel Aviv merkeze kadar attı sağolsun.

Resimdeki Dizengof Center yakınlarında bir yerden müşterim beni gelip aldı, Levinski caddesinde bulunan işyerinin oraları gösterdi. Levinski caddesi aktarların bulunduğu bir cadde. Acaip kaliteli kuru meyveler satılıyor ve de baharatlar. Ortam, sokaklar öyle pek bir döküntü civardaki evler sanki savaştan çıkma. Daha sonradan da gördüğüm kadarıyla Tel Aviv'deki binaların çoğu çok eski ve dışları acaip bakımsız. İşimiz bitttiğinde bir küçük tatlı dükkanında ekler (pötifur) yedik ve de kahve içtik, normalde hiç kahve içmem pek bir leziz geldi.

Atladık arabaya Batyam civarındaki bir mahallede benim cep telefonuma kontörlü bir hat satın aldım, 50 NIS (yeni israil şekeli) tuttu, 1-2 günde hemen tükeniverdi. Şu anda parite 1 dolar 3.8 şekel. 20 yıl evvel geldigimde 1 e 3 veriyorlardı.

Musterimle vedalaştıktan sonra kuzenim Medi ile buluştum Dizengof Center yakınlarında, zaten evi de oraya 5 dakika mesafede. 6 günlük gezi süresince onun evinde kalmayı planlıyorum. Evine gittik ve yemek yaptık oradan buradan konustuk. Erkek arkadaşı Alper geldi ve de dışarı çıktık biraz yürüyüş yapmaya.

Neredeyse her köşe başında taze meyve suyu sıkan bir büfe, bu sıralar Tel Aviv de sağlıklı yaşam olayı almış başını gitmiş. Sonradan gördüm gündüzleri de mütemadiyen sokakta koşu yapan insanlar var, acaip fitler, koşturuyorlar şehrin içerisinde, fuardaki benzeri bir koşu yolu falan da yok yani.. Neyse aldık elimize taze meyve sularını (mits diyorlar ibranice) şehrin en işlek 2 caddesini turladık. Pazartesi akşamı ve ortam hiç te fena değil her köşe başı bir kahve restoran dolu sayılır..
Mediler yorgun bende de yol yorgunlugu akşam 11 bucuk gibi eve gelip uyudum.

Sabahleyin Medi ile kahvaltıyı dışarıda yaptık evine yakın bir yerde. Tel Aviv'de bir kahvaltı konsepti yapmışlar ama cılız. Yani 6 günlük çeşitli kahvaltı denemelerinden sonra türk kahvaltısının eline su dökemeyeceklerini belirtmek lazım. Bir de kahvaltıda tuna baliğı ezmesi gibi birşey veriyorlar ki, yemek işten değil. Bir kahvaltı yaklaşık olarak 40-50 şekel (10-15 dolar) tutuyor çay/kahve ile beraber. Tel Aviv'de dışarıda yemek yemek pek bir pahalı.

Mediyi kahvaltı mekanında bırakıp ben şehri keşfetmeye çıktım. İlk dikkatimi çeken sokaklar acaip düzenli, her sokağın başında sonunda adı (hem de 3 dilde, ibranice arapça ingilizce), ulen dedim bizim memlekette tek dilde yapamıyorlar, sokaklarımızın organizasyonu tamamen bir kaos..izmirde kim sorumluysa gitsin bir görsün sokaklar nasıl numaralanır adı nasıl konur. Bir de apartman adı yok Tel Aviv'de, düşünürsen ihtiyaç ta yok, Ali Çetinkaya Bulvarı No:86 zaten ne diye bir de apartman adı koymuşlar anlamaya imkan yok.

Tel Aviv acaip yeşil, benim fikrimde sarı kuru bir memleket var, bu kadar yeşilliği, ağacı görünce helal olsun diyorum. Hem de ağaç dediğim bizim sahil yoluna diktikleri cılız sonradan dikme dandik palmiye ağaçları değil, 50-60 yıllık 100 yıllık anıt ağaçlar, acaip birşey.

Plastik şişe biriktirme yerleri acaip hoşuma gitti tamamen şeffaf, eskiden izmirde vardı kapalı yeşil ve beyaz kapalı kutular plastik kutular ve camlar için artık hiç yok, içine birşey atınca düşüp kırılma sesi hoş olurdu cam için olanına. Buna da helal olsun güzel düşünmüş adamlar.

Salı akşamı Batyam'daki akrabaları görmeye gittik Medi'yle, saat 7 bucukta buluşacaktık, ben dedim 8 olsun çünkü öncesinde bir başka çocukluk arkadaşımla çay içecektik bir yerde. Saat 7 bucuk gibi otobuse bindik, ama bir trafik ki saat 8 bucukta zor vardık. 70-80 yasinda adamlar bizi yemege bekliyorlarmış rezil olduk. Neyse deniz kıyısında bir restoranda yemek yedik 6 kişi, onlar buradaki eş dostu sordular biz de anlattık. Medi israelde yaşamasına rağmen fazla görünmemesine şaka yollu takıldılar, ben daha sık geleymişim ki mediyi görebilsinlermiş :)

Ama o gunden sonra da gördüm ki Tel Aviv'in trafiği sürekli kalabalık. O yuzden araba kullanma işi pek bir sebat istiyor.

Cumartesi sabahı deniz kıyısına doğru yürümeye karar verdim. Evden çıktım köşeyi döndüm, bir yoga okulunun tabelasına denk geldim, biraz ilerledim piyano sesi geliyor (beatles tan little darling çalıyor) bir apartmandan, ulen dedim ne güzel gün ne güzel mahalle.Meğersem deniz kıyısına o kadar yakınmışım ki günlerdir niye yürümediğime iç geçirdim. Deniz kıyısında büyük oteller var (sheraton, king david) ve uçsuz bucaksız bir plaj. Plaj ile oteller arasında, araba için yol, bisiklet için yol ve yayalar içinde devasa bir kaldırım var. Etraf cıvıl cıvıl spor yapanı, bisiklete bineni, sevgilisini koluna takıp gezeni. Koşu olayında son noktayı burada gördüm. Elinde pusetle koşu yapan erkek, 3 tekerlekli bir puset, adam yapılı acaip koşuyor, bebekte hayatından memnun, helal olsun dedim. Israilde bebek gezdiren cok adam var, türkiye de neredeyse hiç yok.

Israildeki evlerin kiralari acaip pahali, Medi sırp oda arkadaşı ile 2 odali bir ogrenci evine 3750 şekel kira ödüyorlar, yaklaşık 1900 tl. Bunu protesto etmişler gençler 2 ay boyunca parklarda çadır kurmuşlar yürüyüşler yapmışlar. Youtube da bunun videosunu izleyebilirsiniz, pek renkli :

http://www.youtube.com/watch?v=NuskFZwaUrY

Sonuç olarak ben Tel Aviv'i sevdim, biletler ucuz olsa sık sık giderim.